Wypadanie włosów

Przyczyny wypadania włosów mogą być całkowicie niewinne i związane z niektórymi czynnikami zewnętrznymi, ale czasami jest to oznaka groźnych chorób, które zagrażają nie tylko włosom, ale ogólnie zdrowiu. Dlatego pytanie "dlaczego wypadają włosy" należy najpierw zadać lekarzowi, a nie fryzjerowi lub wyszukiwarce internetowej.

Trycholog zajmuje się problemami stanu włosów. Po zapoznaniu się ze skargami może zlecić szereg badań, w szczególności badanie krwi na hormony, ogólne i biochemiczne badanie krwi, badanie krwi na ferrytynę, kiłę, immunogram, fototrichogram w celu zbadania stanu trzonu i mieszków włosowych, trichoskopii, testów na infekcje grzybicze.

W niektórych przypadkach konieczne będą konsultacje innych specjalistów-endokrynologa, dietetyka, gastroenterologa i innych — jak powiedzieliśmy, wypadanie włosów często towarzyszy chorobom pozornie niezwiązanym z włosami.

Jednak zastanawiając się, dlaczego wypadają włosy i co z tym zrobić, nie spiesz się z paniką. Istnieje coś takiego jak fizjologiczne wypadanie włosów. Codziennie tracimy włosy. Żywotność włosów wynosi około 3 lat, po osiągnięciu tego wieku wypada, a na jego miejscu zaczyna rosnąć nowy. Średnio tracimy około 100 włosów dziennie. To niewiele, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że przeciętnie osoba ma 50-150 tysięcy Włosów [1]. Część z nich wypada podczas czesania, część podczas mycia głowy. Jeśli nie myłeś włosów przez długi czas, ilość włosów wypadających podczas mycia może być wyższa niż zwykle i nie ma powodu do ekscytacji.

Warto pomyśleć o wizycie u lekarza, jeśli zauważysz, że na grzebieniu pozostaje znacznie więcej włosów niż zwykle lub jeśli rano na poduszce nie znajdziesz kilku włosów, ale całe pasma. A tym bardziej powinieneś się martwić, jeśli włosy wypadają tak intensywnie, że na głowie pojawiają się całe obszary pozbawione roślinności.

Zewnętrzne i wewnętrzne przyczyny wypadania włosów
Dlaczego wypadają włosy? Istnieje wiele powodów i wszystkie są warunkowo podzielone na dwie kategorie — wewnętrzną i zewnętrzną.

Wewnętrzny:

Choroby autoimmunologiczne. W chorobach autoimmunologicznych układ obronny organizmu ulega awarii i zaczyna atakować nie agresorów — bakterie i wirusy — ale komórki samego organizmu. Choroby autoimmunologiczne charakteryzują się łysieniem gniazdowym lub ogniskowym-stanem, w którym na skórze głowy pojawiają się małe wysepki łysienia, które wraz z rozwojem choroby łączą się, tworząc rozległe obszary pozbawione roślinności. Łysienie związane z reakcjami autoimmunologicznymi jest trudne do leczenia, ale występuje rzadko — tylko w 0,5% przypadków[2].

Zmiana tła hormonalnego. Problemy z hormonami często wpływają na stan włosów, zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet. Hormonalne typy łysienia obejmują przede wszystkim łysienie androgenowe, które, niestety, jest znane wielu mężczyznom i niewielkiej liczbie kobiet. Łysienie androgenowe stanowi około 95% wszystkich przypadków utraty włosów u mężczyzn i, według niektórych raportów, 20% przypadków u kobiet. Ten rodzaj łysienia jest związany z męskimi hormonami płciowymi-androgenami. W łysieniu androgenowym u mężczyzn włosy zaczynają intensywnie wypadać w części czołowej i ciemieniowej głowy, a u kobiet — w obszarze centralnego rozstania. Wypadające włosy są zastępowane przez puszkę, a około 10 lat po wystąpieniu choroby znikają, ponieważ mieszki włosowe umierają, a ich usta są zaciśnięte przez tkankę łączną.

Ale nie tylko androgeny mogą być odpowiedzialne za wypadanie włosów. Łysieniu towarzyszy wiele innych zmian hormonalnych, na przykład: ciąża, poród i aborcja, choroby tarczycy i niekontrolowane przyjmowanie jakichkolwiek leków hormonalnych, nawet tak nieszkodliwych jak pigułki antykoncepcyjne. Jednak we wszystkich tych przypadkach występuje rozlane łysienie-równomierne wypadanie włosów na całej głowie. Tworzenie dobrze zdefiniowanych łysin lub łysin w przypadku łysienia rozproszonego jest nietypowe.

Około 75% populacji naszego kraju skarży się na problemy z włosami lub skórą głowy.

Stresy. Nerwice, depresja i po prostu długotrwałe napięcie nerwowe — wszystko to często prowadzi do utraty włosów. Sytuację może pogorszyć fakt, że niektóre rodzaje leków przeciwdepresyjnych przepisywanych w podobnych Stanach same w sobie mogą mieć wśród skutków ubocznych osłabienie i wypadanie włosów. Stres charakteryzuje się rozproszonym łysieniem.

Zewnętrzny:

Uraz. Jeśli pęcherzyki zostały uszkodzone w wyniku rany lub oparzenia, mówi się o łysieniu bliznowatym. Urazy obejmują blizny po stanach zapalnych-na przykład po chorobach zakaźnych skóry głowy. Łysienie bliznowate stanowi około 1% wszystkich przypadków tej choroby. Niestety, ten rodzaj łysienia nie nadaje się do leczenia zachowawczego: jeśli pęcherzyki zginą, żadne leki i kosmetyki nie będą w stanie ich ożywić. Jedynym wyjściem w takiej sytuacji jest przeszczep włosów.

Przyjmowanie leków. Wypadanie włosów jest dość częstym skutkiem ubocznym wielu leków. Łysienie może prowadzić do przyjmowania leków przeciwdepresyjnych, interferonów, retinoidów, beta-blokerów, neuroleptyków, leków przeciwdrgawkowych, tyreostatyków, heparyny. Łysienie lekowe objawia się również rozproszonym wypadaniem włosów. Ale ważne jest, aby wiedzieć, że przyjmowanie leków nie powoduje natychmiastowego osłabienia pęcherzyków. Włosy zaczynają wypadać około 3 miesiące po rozpoczęciu leczenia farmakologicznego. Dlatego przygotowując się do wizyty u trychologa, należy sporządzić listę nie tylko leków, które przyjmujesz teraz, ale także tych, które przyjmowałeś około 3 miesiące temu[3].

Niewłaściwe odżywianie. Stan włosów zależy w dużej mierze od naszej diety. Przy braku żelaza, białka i wielu witamin i minerałów włosy mogą się rozluźniać i wypadać.

Oddziaływanie mechaniczne. Zbyt ciasne fryzury lub ciasne nakrycia głowy dodatkowo obciążają mieszki włosowe. Pomimo faktu, że mieszek włosowy siedzi dość mocno w skórze, codzienne ciągnięcie włosów w węzeł lub "kucyk" powoduje, że włosy nadal wypadają przed terminem.

Jeśli wypadają włosy: instrukcje krok po kroku
Więc wydaje ci się, że zaczynasz tracić włosy. Przed włączeniem alarmu uważnie obserwuj stan włosów i spróbuj dowiedzieć się, czy sytuacja rzeczywiście się pogorszyła. Jak powiedzieliśmy, jeśli nie umyjesz włosów przez kilka dni, liczba włosów, które wypadły podczas mycia, wzrośnie — na przykład przy codziennym myciu wypadnie około 20-30 włosów, ale jeśli myjesz włosy co trzy dni, ich liczba wzrośnie do 70-100. Jednorazowa utrata większej niż zwykle ilości włosów może prowadzić do noszenia bardzo ciasnej lub przeciążonej fryzury za pomocą narzędzi do stylizacji. Jeśli jednak ilość włosów wypadających codziennie wyraźnie wzrosła, wydaje ci się, że włosy stały się cieńsze i bardziej płynne lub widzisz obszary całkowicie pozbawione włosów — natychmiast umów się na wizytę u trychologa.

Aby przyspieszyć diagnozę, przygotuj się na konsultację. Przypomnij sobie i zapisz nazwy i dawkowanie wszystkich leków, które zażywałeś w ciągu ostatnich miesięcy, przewlekłe i niedawno przebyte ostre choroby, zmiany w diecie (diety, przejście na menu wegetariańskie). Bardzo przydatne będą informacje o przebytych operacjach i manipulacjach medycznych, zmianach w stanie zdrowia i samopoczuciu, a u kobiet także o ciążach, porodzie lub aborcji oraz zmianach w cyklu miesiączkowym.

W zależności od skarg lekarz przepisze dodatkowe badania i, jeśli to konieczne, konsultacje z innymi specjalistami. I dopiero wtedy można wybrać odpowiednie leczenie. Bez szczegółowego badania nawet uznany luminarz nauki nie będzie w stanie powiedzieć, dlaczego wypadają włosy. Wybór metody leczenia zależy od przyczyn, które spowodowały łysienie. Wszystkie metody można podzielić na cztery kategorie.

Terapia lekowa
Leczenie wypadania włosów lekami jest najczęstszą metodą. Istnieje wiele leków zarówno w leczeniu choroby podstawowej, która spowodowała wypadanie włosów, jak i wpływ na mieszki włosowe. Często są przepisywane kompleksowo, dodając również środki wzmacniające. W terapii lekowej łysienia często stosuje się:

multiwitaminy i minerały, w szczególności kompleksy o podwyższonej zawartości witamin A, C i witamin z grupy B, żelaza, potasu, selenu i miedzi. Wszystkie mają korzystny wpływ na włosy i są przepisywane jako środek zapobiegawczy.
preparaty poprawiające krążenie krwi w naczyniach włosowatych i ukrwienie skóry głowy. Należą do nich persantyna i flexital. Podobnie jak witaminy, często są przepisywane w celu zapobiegania.
w przypadku łysienia androgenowego przepisywane są leki regulujące poziom hormonów: mężczyźni są przepisywani z reguły finasteryd, kobiety-cymetydyna.
łysienie spowodowane zmianami grzybiczymi jest skutecznie leczone lekami przeciwgrzybiczymi-na przykład flukonazolem.
jeśli wypadanie włosów jest spowodowane zaostrzeniem łuszczycy, lekarz przepisze leki przeciwhistaminowe w połączeniu z glukokortykoidami.
wypadanie włosów wywołane przeciążeniem nerwowym zatrzyma się, gdy tylko pacjent poradzi sobie ze stresem. W tym celu przepisywane są środki uspokajające i normotymiki, aw niektórych przypadkach środki uspokajające.
Zabiegi fizjoterapeutyczne
Prawie wszystkie zabiegi fizjoterapeutyczne przepisywane na łysienie mają na celu poprawę dopływu krwi do mieszków włosowych i procesów metabolicznych w komórkach. Szeroko stosowane metody, takie jak masaż, darsonvalizacja, leczenie ultradźwiękami. Dobre wyniki daje również elektroforeza z lekami. Z reguły fizjoterapia jest tylko częścią kompleksowego leczenia, prawie nigdy nie jest przepisywana oddzielnie od innych metod terapeutycznych.